Witam Was na moim blogu
- niegdyś - story-the-wanted.blogspot.com !
W archiwum znajdziecie opowiadanie o The Wanted (rozdziały 1-59).
Zapraszam do czytania i komentowania!
Claudia Xyz

środa, 28 listopada 2012

8


Właśnie szykowałam się na spotkanie z Chris'em, gdy w domu włączył się alarm. Wszyscy wypadliśmy z pokoi i pobiegliśmy do kuchni zobaczyć co się dzieje. Zastaliśmy tam Nath'a, który zeskrobywał coś z patelni.
-Się przypaliło.- spojrzał na nas zawzięcie szorując patelnię. Jay wyłączył alarm.
-Co to miało być?- spojrzałam na coś czarnego, co z hukiem wylądowało w koszu.
-Naleśniki.- chłopak z zawiedzioną miną stał pośrodku kuchni.
-Ta czarna kupa to naleśniki!?- Max wskazał na resztki.
-Nie śmiej się z niego!- krzyknęłam na drwiącego chłopaka.- lepiej sam się weź do roboty, nie?
-A może ty byś coś ugotowała?- Max założył ręce. Zmierzył mnie swoim zabójczym wzrokiem.
-Może innym razem, dzisiaj jem na mieście.- pomachałam im i wyszłam z domu. Nie mogłam doczekać się spotkania z blondynem. Miałam nadzieję, że w ogóle pojawi się na naszym spotkaniu. Gdy tylko skierowałam się w stronę wejścia do galerii zobaczyłam go. Stał z bukietem słoneczników. Jaki on słodki...”a ty jaka głupia”- mój rozumek wciąż miał odmienne zdanie.
-Cześć- chłopak pocałował mnie w policzek i wręczył kwiaty. W sumie w tym momencie mogłam się odwrócić, bo zależało mi na tych kwiatach, wyłącznie. Zjedliśmy obiad. Cały czas rozmawialiśmy. Dowiedziałam się, że kończy studia na wydziale turystyki i rekreacji, ma młodszą siostrę, wychował się w NY, ale od 6 roku życia mieszka w Londynie. Nim się obejrzałam zbliżała się 18. Pożegnaliśmy się. To było naprawdę fajne popołudnie. Pojechałam do domu. Panowała tam taka cisza. Każdy siedział w swoim pokoju. Z kuchni wyszła Amy.
-A ty już tutaj mieszkasz?- spojrzałam na nią, gdy taszczyła tacę z kanapkami i sokiem.
-Jeszcze nie, jeszcze!- powiedziała tryumfalnie i weszła na górę. Cieszę się, że Siva okazał się facetem dla niej. Miło wiedzieć koleżankę, która jest w dobrym humorze. Poszłam do pokoju, otworzyłam wszystkie okna i postanowiłam zadzwonić do znajomego developera.
-Cześć Justin, Claudia z tej strony, słuchaj, poszukuję mieszkania w jakiejś ładnej okolicy, z tarasem i miejscem parkingowym. - zaczęłam. Chłopak obiecał, że poszuka czegoś dla mnie i zajmie się sprzedażą mojego obecnego mieszkania, z którym nie chciałam mieć nic wspólnego. Ustaliliśmy wszystkie szczegóły. Postanowiłam, że pouczę się na zaliczenie, które zbliżało się nie ubłagalnie.
-Mogę?- w balkonowe okno zapukał Max. Wskazałam mu fotel, żeby usiadł.- Tak usłyszałem przez przypadek, że szukasz mieszkania.- pokiwałam twierdząco głową nie odrywając się od książki.- Wiesz, jeśli chcesz to możesz tutaj mieszkać. Zawsze to jest z kim pogadać innym niż ta cała 4 popapranych ludzi. Ale decyzja należy do ciebie.-wstał i skierował się na balkon.
-Czemu ci tak zależy, żebym tutaj została, hm?- spojrzałam na niego gryząc długopis.
-Bo, w sumie to … wiesz, lubię cię, każdy wnosi do domu coś nowego, zawsze jest fajniej, weselej. Rozumiesz, nic innego. Miejsca mamy pod dostatkiem.- zmieszany wrócił tam skąd przyszedł. Nie rozważałam dłużej tej całej sytuacji tylko powróciłam do nauki. Dni mijały, a ja pochłaniałam się w książkach. Kilka razy spotkałam się z Chris'em. Nadszedł dzień egzaminu. Zestresowana pojechałam na uczelnię. Zdecydowałam, że wezmę taksówkę, bo w takim stresie jeszcze bym miała wypadek i nici z egzaminu. Najgorsze było oczekiwanie na swoją kolej. Weszłam do zwykłej sali lekcyjnej, gdzie siedziała komisja. Oni już wiedzieli czy moja praca jest dobra, czy nie. Oddali mi moją teczkę i referat. Zadali 3 pytania i kazali czekać. Razem ze znajomymi poszliśmy na kawę. Po godzinie były wyniki. Tak, zdałam! Dyplom miał przyjść pocztą. Wtedy oficjalnie zaczęły się wakacje. Od razu zadzwoniłam do mamy. Powiedziała, że przyleci z ojcem w weekend. Wyszłam ze szkoły i miałam już jechać do domu, gdy zobaczyłam chłopaków wyczekujących przed budynkiem.
-Zdałaś?!- na mój widok krzyknął Jay.
-Pewnie, że zdała!- Nath szturchnął Loczka.
-Zdałam!- krzyknęłam i rzuciłam się na szyję Loczkowi z tej przyczyny, że stał najbliżej.
-W takim razie zabieramy cię na piwo! Musimy oblać twój licencjat.- Tom otworzył drzwi samochodu. Właśnie miałam wsiadać, gdy zobaczyłam Chris'a, który kręcił się koło wejścia. Nasze spojrzenia się spotkały.
-Poczekajcie- powiedziałam do chłopaków i podeszłam do blondyna.
-I jak? Zdałaś?- chłopak objął mnie w pasie.
-Oczywiście, że zdałam, było ciężko, ale grunt, że mam już to za sobą. Chodź pojedziesz z nami.- wskazałam mu samochód, w którym siedzieli już chłopcy
-Dawaj go tu!- Nath pomachał do nas, abyśmy wsiadali. Pojechaliśmy do knajpki. Zamówiliśmy piwo, pizze i jakieś przekąski. Chris szybko się zaprzyjaźnił z chłopakami, no może pomijając Max'a, który jak obrażony 5-latek siedział i sączył piwo.
-Kiedy przyjdzie Amy?- spytałam Siv'a, który opowiadał już chyba 20 kawał tego popołudnia.
-Kończy zajęcia o 13, więc zaraz powinna być.- ucieszyłam się, że zaraz pojawi się, bo jak dla mnie za dużo było tutaj płci męskiej. Dziewczyna pojawiła się.
-Szampana, proszę!- krzyknęła do stojącego kelnera.
-Nawet nie zapytałaś czy zdałam.- powiedziałam do niej.
-Taki z ciebie kujon, jak mogłaś nie zdać, co?- potargała moje włosy.- Uuu, to to jest ten... CHRIS.- Amy powiedziała głośno i uścisnęła dłoń chłopakowi. Uśmiechnęła się do niego zalotnie.
-Amy!- Siva poklepał miejsce obok niego. Ah, zazdrośnik jeden! Koło 17 wszyscy pojechaliśmy do domu. Chłopaki od razu włączyli x-boxa i zaczęli grać w jakieś wyścigi. Ja i Amy poszłyśmy zrobić coś do picia.
-On jest boski!- Amy szepnęła mi do ucha zerkając na blondyna.
-Ty mi to mówisz?- spojrzałam na nią. Dziewczyna jak w hipnozie patrzyła na odwróconego do niej chłopaka.
-Weee, o tam drugi od prawej to jest ciacho, no nie?-wskazałam na Siva.
-No tak, tak. Ale wiesz, kurcze...- blondynka wzdychała do Chris'a.
-Ej no, on jest mój!- dałam jej kuksańca w bok. Zaczęłyśmy się śmiać bez opamiętania. Do kuchni wparował Nath.
-Chodźcie, będzie prawdziwy wyścig!- Nath pociągnął mnie do salonu. Za „sterami” konsoli zasiadł Max i Chris.
-O co gramy?- Max budował napięcie.
-Co proponujesz?- Chris dał mu się podpuścić.
-Cukierek albo wpier.ol- uśmiechnął się tryumfalnie. Wiedziałam, że nic z tego dobrego nie wyjdzie.- To co?
-Wpierdol.- Chris uciął szybko i skupił się na konsoli.
-3 kółeczka panowie! - Tom krzyknął i ruszyli.
-Nie będą się bić, prawda?- powiedziałam do Jay'a i Amy, którzy stali obok mnie. Wszyscy wzruszyli ramionami.
-Proszę państwa prowadzi Max, ale nie nie nie, nasz kolega wcale nie zostaje w tyle, spycha przeciwnika w krzaki i sam obejmuje prowadzenie. Tak, Chris jest góra, ale nie, nie nie, Max rusza do ataku, tak, dogania go! - Tom siedział na kanapie i w ekscytacji komentował wszystko to, co się dzieje.- Proszę państwa, co za tępo! I zaczynamy 3 okrążenie! Kto wygra, kto, no kto?! Chris, Max, Chris, Max, idą łeb w łeb. - tak, to była bardzo wyrównana walka.- i zostało do mety zaledwie dwa zakręty! - gdy obaj wyszli na prostą emocje sięgnęły zenitu. Tom zamknął się i w napięciu czekaliśmy, który z nich wygra. Tuż przed metą... Max wyrzucił pada z ręki i rzucił się na Chris'a. Zaczęli się okładać pięściami.
-Przestańcie!- ja i Amy spanikowałyśmy. Chłopaki usiłowali ich rozdzielić. Max i Chris wpadli w taką furie, że gdy już Max wchodził w asekuracji Tom'a i Jay'a na górę zeskoczył ze schodów, przeskakując barierkę i rzucił się na blondyna. W końcu Chris został zamknięty w składziku na szczotki, którego mieli pilnować Nath i Siva, a Tom i Jay zaprowadzili Max'a do pokoju. Pobiegłam po apteczkę do kuchni. Najpierw poszłam do Chrisa. Siedział wściekły na podłodze. Nie odezwałam się do niego. Założyłam rękawiczki i zdezynfekowałam niewielkie rozcięcie na czole.
-Przepraszam.- powiedział chwytając mnie z ręce.
-A daj ty spokój. Jak dzieci w przedszkolu. Nie odzywaj się nawet do mnie.- powiedziałam niezbyt delikatnie przyklejając plaster na ranę.
-Ałaaa!
-Miało boleć!- wściekła poszłam na górę do Max'a. Ten siedział oparty o łóżko z głową uniesioną do góry i spoglądał w sufit. Chciałam zobaczyć jego głowę, odsunął się ode mnie.
-Nie zachowuj się jak dziecko!- krzyknęłam na niego. Dał sobie opatrzeć ranę.-Co w ciebie wstąpiło?- spojrzałam na chłopaka. Nie odpowiedział. Stwierdziłam, że nie będę przejmowała się jego „fochami”. Odwróciłam się i wyszłam. Chris pojechał do domu, a ja zaczęłam sprzątać w pokoju, gdzie mieli nocować rodzice.

_______________________________________
Jestem na tygodniowym zwolnieniu, więc mam czas na pisanie. 
Zaczynam się co raz poważniej zastanawiać nad "wielkim formatem", nie mówię, żeby zaraz drukować książkę, ale hmm, muszę zastanowić się nad fabułą.
Bardzo dziękuję Wam za komentarze i te statystyki, które rosną w oczach. 
Każdy komentarz, bez względu czy to krytyka czy pochwała, bardzo mnie motywuje.
Dziękuję!

6 komentarzy:

  1. świetny! ♥
    Podoba mi się. :)
    Czekam na next'a :)
    Weny :D

    OdpowiedzUsuń
  2. Super! Masz rację , zastanów się na fabuła bo na prawdę fajnie piszesz :)
    nn^^
    zapraszam do mnie : http://likeasweets.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  3. super :-) ciekawy :*** hehe to jest niezłe : -Cukierek albo wpier.ol- uśmiechnął się tryumfalnie. Wiedziałam, że nic z tego dobrego nie wyjdzie.- To co?
    -Wpierdol.- Chris uciął szybko i skupił się na konsoli. zapraszam do mnie juz niedługo będzie nowy rozdział może dziś. :-) Weny :**

    OdpowiedzUsuń
  4. Wciągnęło mnie:)
    my-magical-sparkles.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  5. Nominowałam cię ;D
    http://i-love-the-wanted.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  6. Bomba!! Świetny;p Masz ogromny talent!!!

    OdpowiedzUsuń